Στη βοή της καταιγίδος

Στη βοή της καταιγίδος ; (Key Largo)
	Κινηματογραφική αφίσα
Σκηνοθεσία	Τζον Χιούστον
Παραγωγή	Τζέρι Γουόλντ
Σενάριο	Ρίτσαρντ Μπρουκς; Τζον Χιούστον; Μάξουελ Άντερσον (θεατρικό)
Βασισμένο σε	Key Largo
Πρωταγωνιστές	Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ ; Λορίν Μπακόλ ; Έντουαρντ Τζ. Ρόμπινσον ; Λάιονελ Μπάριμορ
Μουσική	Μαξ Στάινερ
Φωτογραφία	Καρλ Φρόιντ
Μοντάζ	Ρούντι Φερ
Ενδυματολόγος	Λιά Ρόουντς
Εταιρεία παραγωγής	Warner Bros. και Warner Bros. Pictures
Διανομή	Warner Bros. και Netflix
Πρώτη προβολή	31/7/1948
Διάρκεια	100 λεπτά
Προέλευση	Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Γλώσσα	Αγγλικά
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα (π • σ • ε )

Στη βοή της καταιγίδος (Πρωτότυπος τίτλος: Key Largo) είναι Αμερικανικό φιλμ νουάρ του 1948 σε σκηνοθεσία Τζον Χιούστον, με πρωταγωνιστές τους Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ, Λορίν Μπακόλ, Έντουαρντ Τζ. Ρόμπινσον, Λάιονελ Μπάριμορ και Κλερ Τρέβορ^[4]^[5], η οποία βραβεύτηκε με όσκαρ Β' γυναικείου ρόλου για την ερμηνεία της.

Υπόθεση

Μετά τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ο Φρανκ ΜακΚλάουντ (Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ) ταξιδεύει προς το Κι Λάργκο, όπου βρίσκεται το πανδοχείο του Τζορτζ Τεμπλ, ενός συμπολεμιστή του, ο οποίος πέθανε ηρωικά. Η χήρα του φίλου του, Νόρα (Λορίν Μπακόλ), και ο ανάπηρος πατέρας του, Τζέιμς (Λάιονελ Μπάριμορ), τον υποδέχονται εγκάρδια, αλλά λίγο αργότερα πιάνονται και οι τρεις όμηροι από τη συμμορία των γκάνγκστερ του Τζόνι Ρόκκο (Έντουαρντ Τζ. Ρόμπινσον). Οι άνδρες του κακοποιού καταλαμβάνουν το πανδοχείο μέχρι να περάσει η κακοκαιρία. Η ατμόσφαιρα που δημιουργείται στο σαλόνι του πανδοχείου είναι εκρηκτική καθώς οι αιχμάλωτοι έρχονται σε σύγκρουση με τους εγκληματίες. Μόνο ο ΜακΚλάουντ είναι ικανός να βάλει τον Ρόκκο στη θέση του, αλλά η μεταπολεμική πραγματικότητα τον έχει κάνει να απεχθάνεται τις συγκρούσεις...

Παραγωγή

Η ταινία αποτελεί μεταφορά του θεατρικού έργου του Μάξγουελ Άντερσον που παρουσιάστηκε το 1939 στο Μπρόντγουεϊ για 105 παραστάσεις.^[6] Πρωταγωνιστές του θεατρικού ήταν ο Πολ Μιούνι, η Γιούτα Χάγκεν και ο Τζέιμς Γκρέγκορι. Το 1948 ο Τζον Χιούστον και ο σεναριογράφος και αργότερα σκηνοθέτης Ρίτσαρντ Μπρουκς συνεργάστηκαν για τη συγγραφή του σεναρίου βασισμένου στο θεατρικό. Η ταινία αποτέλεσε την τέταρτη από τις 6 συνεργασίες του Χιούστον με τον Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ και την τέταρτη και τελευταία συνεργασία του Μπόγκαρτ με τη σύζυγό του Λορίν Μπακόλ. Ο χαρακτήρας του Τζόνι Ρόκκο τον οποίο υποδύεται ο Έντουαρντ Τζ. Ρόμπινσον είναι βασισμένος σε εκείνον του Αλ Καπόνε, ενώ ο σεναριογράφος Ρίτσαρντ Μπρουκς προσέθεσε κάποια στοιχεία από τη ζωή του γκάνγκστερ Λάκι Λουτσιάνο στον Τζόνι Ρόκκο. Ο χαρακτήρας της Γκέιλ Ντόουν είναι βασισμένος σε εκείνον της Γκέι Ορλόβα, φιλενάδας του Λάκι Λουτσιάνο. Ο ρόλος της Γκέιλ ερμηνεύτηκε από την ηθοποιό Κλερ Τρέβορ, η οποία βραβεύτηκε με όσκαρ Β' γυναικείου ρόλου για την συμμετοχή της στην ταινία. Ο συγγραφέας Φίλιπ Φούρια υποστήριξε ότι η σκηνή στην οποία η Κλερ Τρέβορ τραγουδάει το Moaning Low της χάρισε το όσκαρ^[7]. Στο ρόλο του πεθερού της Νόρα Τεμπλ εμφανίζεται ο Λάιονελ Μπάριμορ, ο οποίος βρισκόταν ήδη σε προχωρημένο στάδιο αρθρίτιδας και ήταν χρόνια καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι.

Παρά το γεγονός ότι ο Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ είναι ο πρωταγωνιστής της ταινίας, στους τίτλους έναρξης αναγράφεται πρώτα το όνομα του Έντουαρντ Τζ. Ρόμπινσον, το οποίου το άστρο είχε αρχίσει ήδη να δύει το 1948, σε αντίθεση με του Μπόγκαρτ, ο οποίος βρισκόταν σε συνεχή άνοδο. Το 1948 ο Μπόγκαρτ εμφανίστηκε και σε ένα άλλο φιλμ του Χιούστον, στην ταινία Ο θησαυρός της Σιέρα Μάντρε (The Treasure Of Sierra Madre, 1948). Τα γυρίσματα διήρκεσαν 78 ημέρες στα πλατό της Warner Bros., με ελάχιστες εξωτερικές λήψεις στη Φλόριντα. Η προβολή της ταινίας στους κινηματογράφους έλαβε θερμή υποδοχή από κοινό και κριτικούς.

Βραβεία Όσκαρ

Βραβεία Ακαδημίας Κινηματογράφου (Όσκαρ)

Βράβευση:

Β’ Γυναικείου Ρόλου – Κλερ Τρέβορ

Παραπομπές

↑ www.imdb.com/title/tt0040506/. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2016.
↑ www.allocine.fr/film/fichefilm_gen_cfilm=5700.html. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2016.
↑ stopklatka.pl/film/koralowa-wyspa. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2016.
↑ Variety film review; July 7, 1948, page 6.
↑ Harrison's Reports film review; July 10, 1948, page 111.
↑ Key Largo at the Internet Broadway Database
↑ "When Hollywood Had A Song In Its Heart", transcript, Philip Furia interview with Terry Gross; Fresh Air from WHYY, July 20, 2010; discussing Furia's book The Songs of Hollywood (2010), coauthored by Laurie Patterson. Audio of full interview also available (25 min 36 sec), including clip of Trevor's singing and film dialogue. Retrieved 2010-07-27.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Key Largo (film) στο Wikimedia Commons
Στη βοή της καταιγίδος στην IMDb (Αγγλικά)
Στη βοή της καταιγίδος στο AllMovie (Αγγλικά)
Στη βοή της καταιγίδος στο Rotten Tomatoes (Αγγλικά)
Στη βοή της καταιγίδος στο TCMDB (Αγγλικά)
Στη βοή της καταιγίδος στο AlloCine (Γαλλικά)
Στη βοή της καταιγίδος στο Cine.gr (αρχειοθετημένος)
Στη βοή της καταιγίδος στο Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου

[5ff5a982d9cc7cc028b1a9edd1c0b61498d45643-1] www.imdb.com/title/tt0040506/. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2016.

[24614741a6580d64f7688c82d1737f8fbeb570c7-2] www.allocine.fr/film/fichefilm_gen_cfilm=5700.html. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2016.

[1acd431fd85a53f72bd4eeebe4d97c9007491366-3] stopklatka.pl/film/koralowa-wyspa. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2016.

[4] Variety film review; July 7, 1948, page 6.

[5] Harrison's Reports film review; July 10, 1948, page 111.

[6] Key Largo at the Internet Broadway Database

[7] "When Hollywood Had A Song In Its Heart", transcript, Philip Furia interview with Terry Gross; Fresh Air from WHYY, July 20, 2010; discussing Furia's book The Songs of Hollywood (2010), coauthored by Laurie Patterson. Audio of full interview also available (25 min 36 sec), including clip of Trevor's singing and film dialogue. Retrieved 2010-07-27.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]